Vroeg weg maar helaas materiaal pech

Gelet op de tropendagen die zich ook hier royaal manifesteren, hebben we het tropenrooster toch iets meer vormgegeven. Voor half negen fietsen we al, nog niet vertoond, althans niet in deze vakantie.

De route eerst door het dal van de rivier de Werra. Zo nu en dan pittige klimmetjes. We passeren veel voorbeelden van de DDR-huizenbouw en volkstuintjes, want die laatste waren toen ook erg populair.

Tegen 11 uur zitten we rustig een broodje te eten in de schaduw van een boom, op een DDR-bankje (eenvoudig en hard), als ik ontdek dat er een spaak gebroken is. Shit!
Ook een slag in het wiel en de band liep al iets tegen de remmen aan. Achteraf heb ik gisteren of eergisteren al een ‘pang’ gehoord. Wat betekent dit? Zaterdagmorgen 10:45 in een afgelegen dorpje in het oude Oost-Duitsland.
Een voorbijkomende MTB-er met E gevraagd naar een fietsenmaker. Ja, in het dorp 8 km verderop. Dat is goed nieuws maar hij sluit wel om 12:00. Maar dat moeten we kunnen halen.
Om 11:40 komen we aan bij een goed geoutilleerde fietsenzaak, probleem voorgelegd en wat een mazzel, de fietsenmaker gaat gelijk aan de gang. Om 12:00 kunnen we met een nieuwe spaak onze reis alweer vervolgen.
Dat natuurlijk gevierd met een aardbeienkwark-taart op het terras op de markt met een altes rathaus.

Daarna bij Hilburgshausen het dal van de Werra uit, heuvels over, door agrarisch gebied en weer dwars door het oude IJzeren Gordijn waar hier overigens niets van te zien is, graanvelden.

Ons hotel ligt 2 km van deze vroeger ondoordringbare grens. Daar komen we aan na 61 km fietsen. We zitten nu in Beieren, in het Noordelijkste deel van deze grote deelstaat, die nog een paar bergen voor ons in petto schijnt te hebben.

NB: Het tussenklassement van de quiz niet aan toegekomen, wordt morgen opgemaakt.