Corona-update vanuit de Oosterburen

Corona’s zijn natuurlijk wel een zorg. Gelukkig doet Duitsland het relatief goed en pakt men het gründlich aan. Het besmettingspercentage is aanmerkelijk lager dan bij ons in Utrecht, zeker als je meer naar het Oosten gaat, zoals wij nu doen. Dit overwegende durfden we deze reis wel aan. (Gaat het toch slecht aanvoelen, dan gaan we terug).
Mondkapjes zijn verplicht als je ergens naar binnen gaat, zoals hotels en winkels.

Wat ons opvalt:
Op terrassen zet iedereen zijn mondkapje op als hij naar een tafeltje loopt of toilet.
Terrassen zijn vaak afgezet met een rood lint.
In restaurants en ook op terrassen moet je (bijna) altijd een formulier invullen met naam, telefoonnummer, aankomsttijd, vertrektijd e.d.
Overal staan flesjes met desinfecterend spul.
Iedereen houdt zich goed aan de regels.
Regelmatig zien we echter mensen elkaar kussen en handen geven. Dat dan weer wel.
Met die mondkapjes op kan je elkaar slecht verstaan, waardoor je ziet dat mensen toch weer dichter bij elkaar gaat staan.

Vandaag weer door een idyllisch landschap (het wordt saai om te noemen) langs verschillende kronkelende riviertjes en ook enkele pittige klimmetjes, tot 10%, om de beenspieren weer even te prikkelen. Lekker fietsweer, nog geen hittegolf, die houden we nog tegoed heb ik begrepen. 92 km gefietst.
En nu aangekomen in Hann. Münden. Een stad met een ‘tolle altstadt’ die vrijwel geheel bestaat uit vakwerkhuizen. Werkelijk wunderschön met 16e en begin 17e eeuwse gebouwen in Wezerrenaissance-stijl.


NB: Op waarbenjij kunnen we maar een gelimiteerd aantal foto’s plaatsen. We houden ook een verslag bij op de Polarapp en -site bij, met identieke tekst maar veel meer foto’s.